Əkbər Qoşalı. Dindən əvvəl Sevgi özü Din idi

Dindən əvvəl Sevgi özü Din idi,
Onda aşiq-yardı, onda yar – aşiq.
Əvvəl sözün susma idi, din idi,
İndi isə susmaq olub yaraşıq.

Zaman keçdi, dedik son söz dinindi,
Eşq yolunu kəsib durub din indi.
Ağılda din, ürəkdə eşq. –Din indi!
Bir addım at, bu sərhəddi yar, aşiq!

Əkbər, deyir, odur, bitməz qeylü-qal,
Dilimdə get, ürəyimdə «qal» ki, «qal»…
Qəlb-fərmandar, mən -icraçı, qərar-qal!
Nə deyirsən, həmdəm aşıq, yar, aşıq!?.

21.09.2007,Masallı